![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBZ7US4-lfUyNLmABsK_rARZP78ffidSfZlnGnqGVmn2Kt035x3f4m238eTWmt1YECkJmEc9_WFQrfi9_FWEKP0KJT5fDP4mGx1T5pGYzYPReDWy7bThMafR7jsUEXpkRt5KS9pBH9WM4/s1600/2.jpg)
හිතුමතේ ජීවිතේ,
ගිහින් එන්නම් කියලා කිව්වේ නැතත්...
උඹ ගිය හැම සැරේකම...
ගියාටත් වඩා සතුටින්...
ආපහු දුවගෙන එන බව...
මම දැනගෙන හිටියා...
උඹ ඒ විදියටම ආවා...
ජීවිතාන්තෙටම හිරගෙදර හිටිය
උඹෙන් උන්ට ගන්න බැරිවුණ
එකම දේත් ඒක...
ජීවිතය...
අන්තිමේ උන් දින බලලා
හරියටම ඒකම උඹෙන් උදුරගත්ත හැටි...
නඩුවක් අහන්නැතුවම....
මේ කූරු වලින් එහාපැත්තේ...
විසල් හිර කූඩුවේ...දැන් උන් උඹව හිරකරයි...
දරුණු අපරාධකාරයොත් එක්ක...
පරිස්සමෙන්...!
ඉගෙනගනින් මුල ඉඳන් හැම දෙයක්ම...
මෙහෙ වගේ නෙමේ ඔහේ...
නෑ කිසි පිළිවෙළක් ...
පළවෙනි රෑ තමයි අමාරුම...
යකඩ කූරු නැති කාමරේක
නිදියන පළවෙනි දවසේ
අමුත්තක් දැනෙයි..ඉවසපං...!
මොනවා නැතත්...
එක දෙයක් නැති නොකර තියාගනින්...
බලාපොරොත්තුව...!
මෙහෙදි උඹව ජීවත් කරවපු...
එකම දේත් ඒක...
ඔහෙදි උඹට වැඩියම...
අවශ්යය වෙන දේත් ඒක...
මම,
උඹ නැති සොවින් තැවෙන,
උඹේ සෙල් එක.
image : gossip9